Onder meer over de middelvinger van Galileo, de verdwijning van Majorana, en eventjes over de verdwijning van het Majorana-deeltje

We hebben het bij Dante vaak en graag over de Italiaanse cultuur, maar er is een aspect van die cultuur dat nauwelijks aan bod komt: de natuurwetenschap. Al sinds de late Middeleeuwen worden in Italië de natuurwetenschap en de wiskunde op hoog niveau bedreven. De oorzaken van deze bloei zijn dezelfde als die van de bloei van de kunsten: een hoogstaand intellectueel klimaat, ruimte voor verbeeldingskracht, en, niet te vergeten, de beschikbaarheid van geld. Ik zal in vogelvlucht de ontwikkeling van de natuurwetenschap in Italië schetsen en daarbij wat langer stilstaan bij de Rénaissance en in het bijzonder Galileo, en bij de twintigste eeuw.

Paul van der Vet (1948), lid van Dante Twente, heeft scheikunde en filosofie gestudeerd en is gepromoveerd op een onderwerp dat beide disciplines verenigt. Na een aantal jaren gewerkt te hebben als docent op een bibliotheek-HBO (inmiddels opgegaan in de Haagse Hogeschool) heeft hij als onderzoeker en docent gewerkt op de afdeling Informatica van de Universiteit Twente. Hij heeft zich bezig gehouden met kunstmatige intelligentie, mens-machine interactie, en bioinformatica. Na zijn pensioen in 2013 heeft hij nog een aantal jaren college gegeven aan de Master-opleiding Cognitive Intelligence van de Università degli Studi di Trento. Daarbij is hij zich de laatste jaren meer gaan richten op de maatschappelijke verantwoordelijkheid van wetenschappers. Daarnaast is hij actief geworden op het gebied van de Italiaanse taal en cultuur. Hij heeft een aantal verhalen van Italiaanse schrijvers in het Nederlands vertaald. Een paar van die vertalingen zijn door een professionele acteur met succes op toneel gebracht. Verder leest hij veel en gaat regelmatig naar het theater. Hij schreef eerder voor onze website een verhaal over de briljante wetenschapper Ettore Majorana, lees dit nog eens.